Zuri

Nondik hasi? Zelan esan adierazi nahi dudan guztia?

Ez da erraza, ez, baina erabakia hartuta dago eta ez dago atzera bueltarik.

Denbora asko pasatu dut ezer egin barik baina azkenean ausartu egin naiz zuri eskutitz hau idazten, barruan daukadan guztia askatzen.

Honen bitartez ez dut ezer lortu nahi. Eskutitz honen bidez niretzako zein zoragarria zaren esan nahi dizut. Badakit mundu honetan ez dagoela perfekziorik, baina niretzako zu, hori eta gehiago zara; gauzarik ederrena, amets lortezin bat.

Badakit ni zuretzako ez naizela existitzen beti ondoan izan banauzu ere, baina berdin zait. Berdin zait goizero zure irribarrea ikusten badut, nire ondotik pasatzen zarenean zure usain gozoa sumatzen badut edo zure ahotsaren musikarekin gozatzen badut. Berdin zait klaseko orduak zure begi berdeak begiratzen pasatu ahal baditut...berdin zait. Amets egiten jarrai dezaket.

Zenbat negar zugatik eta zenbat gau lo egin barik ohean etzanda zugan pentsatzen, zure aurpegi ederra irudikatzen. Zure begiak, zure ezpainak, zure besoak. Edozer emango nuke zure besoen berotasunean lo egitearren. Nirekin oso gutxitan hitz egiten baduzu ere bizia emango nuke zugatik, izan ere nire bizitzak zu barik ez dauka zentzurik.

Hau guztia zuri esan nahiko nizuke baina ezin dut. Ezin dizkizut gauza hauek aurpegira esan zure ondoan negoenean txikia sentitzen naizelako. Hurbil zaudenean ahuldu egiten naiz eta hitz egiten didazunean hitzak ez dira nire eztarritik irteten. Hainbestetan entseatutako elkarrizketa barruan geratzen da nire sentimendu guztiekin batera.

Batzuetan pentsatzen dut hobe izango zela existitu izan ez bazina, zutaz ahaztuko banintz, baina oker nago. Zu zara nire zorioan bakarra, egunero altxatzeko indarra ematen didana.

Seguruenez ez gara inoiz elkarrekin egongo, eta egia esan nik ez zaitut merezi. Ez dut uste inoiz nigatik zerbait sentituko duzunik baina jakinarazi nahi dizut zu beti egongo zarela nire bihotzean. Ez zaitut inoiz ahaztuko, inoiz ez. Zu nigandik gertu egotea gertatu zaidan gauzarik onena izan da eta zurekin egongo ez naizen arren berdin zait, zu zoriontsu ikusteak pozten nau eta nahikoa daukat horrekin.

Ez duzu asmatuko nor naizen eta aste pare batean hau ahaztuta izango duzu baina nik eskutitz honen bitartez ez dut zu nitaz maitemintzea lortu nahi.

Eskutitz honen bitartez gauza bakarra esan nahi dizut:

bihotzez maite zaitudala.

Eskaria

Nork: Irati Salazar Nori: David Latsaga



Alkate jaun hori:

Eskutitz honen bitartez hurrengo hau eskatu nahiko nizuke:
Aita Roman Urtiaga kalean bizi naiz,orain dela zazpi urte etorri nintzen hona bizi izatera eta garai artan kexa bat bidali nuen udaletxera baina hainbat urte pasa dira hori egin nuenetik eta gaur egun oraindik arazo berdinarekin jarraitzen dugu kale honetan bizi garenok.
Gure etxebizitzen atzetik ibai bat pasatzen da, eta oso atsegina da hau entzutea lotan ohean zauden bitartean. Baina euri asko egiten duen egunetan, batez ere neguan, ibai hau oso arin bete egiten da; izan ere, ez da oso zabala eta ez dauka leku gehiegirik pasatzeko. Hau gertatzen denean, uraren maila asko igotzen da eta gehienetan gainezka egiten du. Horrela ikusita ez du gauza larria ematen, izan ere, pentsa dezakezu lorategiek erraz xurgatuko dutela ura; eta egia da, hori gertatu egiten da. Baina badago gauza bat kontuan hartu ez duzuena. Gure etxeen azpian garajeak daude eta ura hara sartzen da hauek urperatuz.
Agian pentsatuko duzue gauzak handitzen ari naizela eta ura garajeetara sartzea ez dela horren larria baina han ditugun hainbat gauza txikituta bukatzen dute eta sinistu ala ez guretzako hondamendi bat gertatzen da. Adibidez pasaden urtean nire auzokideari horrelako bat gertatu zitzaion. Erosi berri zuen armairua garajean utzi zuen eta egun euritsu batean urak gainezka egin eta guztiz apurtuta bukatu zuen. Zaborretara bota behar izan zuen eta ordaindutako diru guztia ez zioten bueltatu.
Arazo hau konpontzeko, ibaia zabaltzea eskatu nahiko nizuke kale honetako auzokide guztien partez. Ez da gauza hain zaila eskatzen dizudana egitea. Badakit zu orain dela gutxi zaudela udaletxean, horregatik espero dut nire zuk zerbait egitea problema larri hau konpontzeko.
Nire eskaera kontuan hartuko duzulakoan.
Besterik gabe,
Agur


Data: 2010eko urtarrilaren 29a

Autoak atera behar dira gure herrietatik?

Presa daukagun momentu batean kotxea hartzearen kontra ez daukat ezer; bai, ordea, urte osoan haien etxetik berrogeita hamar metrora dagoen supermerkatura joateko kotxea hartzen dutenen kontra.
Nor ez da inoiz egon ordu eta erdi kotxe pilaketa batean sartuta? Nor ez da zebra bidetik paratzera joan eta ia-ia kotxe batek zapalduta bukatu? Eta ez al zaizue inoiz gertatu kotxea aparkalekutik ateratzera joan zaretela eta bigarren ilaran dagoen kotxe bat aurkitu duzuela?
Jendeak esan dezake momentu txiki baterako dela, eta egia da gehienetan bost minuturako izaten da, baina zer gertatuko zen guztiok gauza bera egiten badugu? Batzuk arinagoa delako hartzen dutela kotxea esaten dute, beste batzuk gutxiago nekatzen direlako. Hau horrela izateak ez die gainontzekoa kentzen. Atzo bertan, arrautzak erostera joan nintzen eta irtetean agure bat ikusi nuen bere kotxea ezin atera zebilela bigarren ilaran zegoen kotxe baten erruz.
Konklusioetara etorriz, zera esango nizueke: distantzia txikiak egiteko kotxea hartzeak ez dakar inongo mesederik, eta sortzen dituzten kalteak handiak dira. Beraz, hobe oinez joatea egunero egiten dugun gauza bat bihurtzean badugu,hau da, errutina bat; bai bakoitzaren onerako bai beste guztien onerako.

Amarentzako eskaera

Ama:

Gutun honen bitartez hurrengo hau eskatu nahi dizut.

Jakingo duzunez, asteburu honetan niri hainbeste gustatzen zaidan taldearen kontzertua dago Zelaieta zentroan. Badakit normalean hamaikak arte bakarrik daukadala baimena, baina larunbata izanda eta gainera kontzertu hori egonda, denbora geihago uztea nahiko nuke;ordu bata arte ahal izanez gero.

Agian pentsa dezakezu eguraldi txarra egingo duenez busti egingo garela, baina kontzertua frontoian da, beraz, ez gara bustiko. Gainera, dena pentsatuta daukagu.

Lehenengo sarrerak erosiko ditugu, bostak eta erdietan; gero, ogitarteko bat afaltzera joango gara hamarrak aldera, eta azkenik kontzertura, hau hamaika eta erdietan hasten da.

Badakit beldur zarela kontzertuetan jende asko mozkortuta egoten delako baina ez duzu kezkatu beharrik, lagun asko goaz eta. Gainera badakizu ni oso formala naizela eta ez naizela arazotan inoiz sartzen; nitaz fidatu.

Esan beharra dago ere aste honetan oso ondo portatu naizela eta gainera gaixorik egon naizenez ez ditut lagunka aste oso batean ikusi. Izan zaitez ona ama eta errukitu zaitez mesedez. Lagun guztiak doaz eta nik ez dut nahi gutxiago izan eta gainera talde honen azkeneko kontzertua da, ez daukat beste aukerarik. Zu ere gaztea izan zara ama eta badakizu zer sentitzen den, horregatik ulertu egin behar nauzu eta badakit egingo duzula.

Mesede hau egiten badidazu zin egiten dizut edozer gauzatan lagunduko dizidala eta ahalik eta hoberen portatuko naizela. Erosketak egingo ditut, nire gela txukundu, etxeko lanak egin, zaborra atera...esaten den moduan; zure esklabua izango naiz.

Beno, espero dut eskutitz honekin zure iritzia aldatzea edo moldatzea. Nik badakit zuk hoberena egingo duzula eta hautatzen duzuna edozer izanda onartu egingo dut. Baina agurtu aurretik azken mesede bat esaktu nahi dizut. Erabaki bat hartu aurretik gogoratu zure gazte garaiak eta orduan hautatu zer egin.

Zure erantzunaren zain,

Irati

Telezaborra

Telebistaren mundua oso handia da denok dakigunez eta izarrez betetako unibertso honek baditu bere alde onak eta txarrak. Onartu beharra daukat kate batzuek ematen dituzten saioak ez daudela hain txarto baina hortik eskaintzen dutenaz harro daudela esatea gehiegi iruditzen zait.
Hasteko esan beharra daukat “La noche de” saioa asko gustatzen zaidala, izan ere oso interesgarria iruditzen zait eta nire ustez programa entretenigarria da. Baina horren aurka esateko daukat ere beti ematen dituztela film berdinak. Adibidez pasaden astean “Million dollar baby” filma jarri zuten, eta aipatutakoa hiru aldiz ikusi dut gutxienez kate berean. Nire iritziz errepertorioa aldatzeko ordua da.
Horretaz gain “Esta es mi gente” eta “El diario de Patricia” moduko saio txatxuak eskaintzea ulertezina iruditzen zait eta gutxiago umeak telebista ikusten duten orduetan.
Egia da programa horiek ikusle kopurua asko handitzen dutela baina ez al dira konturatzen saio horiekin jendea iraindu egiten duela? Ikusgarriena gizarteak egiten duena da. Milaka pertsonek ikusten dute egunero programa hori eta ez dut uste interesgarria iruditzen zaielako egiten dutela; bertara joaten den jendeaz barre egiteko egiten dute, eta zertarako? Norbere arazoak, penak etab ahazteko. Ez dira konturatzen baina benetan haien modukoak dira eta beren buruaz barre egiten dute.
Aipatu bezala telebistako zuzendariek edozer gauza ematen dute honek ikusle kopurua handitu egiten badu eta honen adibide nabari bat futbola da. Egia da jende askok kirola hau atsegin duela eta partiduekin gozatu egiten dutela baina ez al dute pentsatzen beste batzuok ez daukagula batere gogorik sofan jesartzeko eta futbola ikusteko? Izan ere, nik ez daukat arazorik kate batean futbol partidu bat ipintzen badute, baina ez zait bidezkoa iruditzen sei katetik bostek futbola ematea. Zer ikusiko dugu egun horietan besteok? Geratzen den katean dagoen telesail leloa? Ez legoke gaizki zuzendariek besteongan ere apur bat pentsatzea eta ez bakarrik beraien buruan.
Argi dago, bada, bizitza honetan bakoitzak bere onerako egiten dituela gauzak eta ez dugula besteongan asko pentsatzen. Telebistari dagokienez esan beharra daukat apur bat denbora pasa moduan ikusten badugu ez dagoela txarto baina asko ikusteak ez digu onura handirik egingo, batez ere horrelako saioak jartzen badituzte. Bakoitzak jakingo du zer ikusi eta zer ez, ni idatzi honen bitartez zuen begiak irekitzeko intentzio neukan; lortu dudan ala ez, batek daki. Baina gustatuko litzaidake bakoitzak bere buruari hurrengo galdera egitea: Merezi dute horrelako programa txatxuek gure denbora preziatuaren zati bat?